Realizacja projektu: „ODTWORZENIE TURYSTYCZNEGO DZIEDZICTWA MAZUR” w ramach Regionalnego Programu Opracyjnego Województwa Warmińsko-Mazurskiego na lata 2014-2020 współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego.
Przedmiotem projektu jest odtworzenie charakterystycznej dla regionu zabudowy stanicy wodnej poprzez budowa domu turysty przeznaczonego dla żeglarzy i osób uprawiających sporty wodne oraz modernizacja, poprzez ich wyposażenie, ponadto przedmiotem projektu jest zagospodarowanie terenu ośrodka.
„Definicja Stanicy wodnej: Stanica żeglarska, stanica turystyczna – niewielki obiekt lądowy (schronisko turystyczne) położone nad wodą i obsługujące śródlądową turystykę wodną, wyposażone w pomieszczenia noclegowe, gastronomiczne ewentualnie pomieszczenia na łodzie. Przystanie wyposażone są w pomosty stałe lub pływające umożliwiające bezpieczne dobijanie jednostek. Wyznacza się je w osłoniętych miejscach: brzegi rzek, jeziora czy wyspy. Większym odpowiednikiem stanicy jest przystań. Stanice mogą być obiektami tymczasowymi, sezonowymi, lokalizowane są najczęściej w rejonach uczęszczanych szlaków wodnych (np. Szlak Wielkich Jezior Mazurskich).” https://pl.wikipedia.org/wiki/Stanica_żeglarska.
Stanice to inaczej porty śródlądowe charakterystyczne dla Mazur. Wnioskodawca poprzez inwestycję w infrastrukturę noclegową dla żeglarzy, turystów uprawiających sporty wodne zamierza odtworzyć charakterystyczną dla regionu dziedzinę jaką były stanice wodne.
Wnioskodawca jest w posiadaniu działki, na której zlokalizowana jest Stanica Wodna Stranda i planuje jej modernizację w kierunku budowy i wyposażenia domu turysty i modernizacji 10 domków turystycznych poprzez ich wyposażenie. dla żeglarzy, i turystów uprawiających sporty wodne . Działka położona jest nad Jeziorem Kisajno, została nabyta od Agencji Mienia Wojskowego, a powstała w wyniku podziału ośrodka szkoleniowo wypoczynkowego W.D.W (wojskowe domy wypoczynkowe). Na działce w latach 1976-1977 wybudowano stanicę wodną, na który składały się domki kampingowe, magazynowe i socjalne, port. Stanicę w momencie nabycia nieruchomości tworzyło 20 budynków o łącznej powierzchni użytkowej 1709 m2. Budynki ośrodka wojskowego były całkowicie zamortyzowane, wnioskodawca podjął się trudu odtworzenia infrastruktury ośrodka ze względu na jego walory przyrodnicze. Atutem jest lokalizacja niedaleko od centrum Giżycka – 2km oraz w pobliżu miejsc atrakcyjnych historycznie - Twierdza Boyen, Gierłoż, Mamerki, Ryn – zamek. Dostęp do jeziora to długa linia brzegowa 350m z przystanią jachtową, ograniczona zatoką Tracz, co daje osłonę przez panującymi w tym regionie wiatrami.
Jezioro Kisajno jest centrum turystyki żeglarskiej i motorowodnej na Mazurach, przebiega przez nie główny szlak Wielkich Jezior Mazurskich, również dla Statków Pasażerskich Żeglugi Mazurskiej. Odcinek szlaku Wielkich Jezior na wysokości Portu Stranda należy do najbardziej ruchliwych dróg wodnych w regionie. Wynika to z bliskiego sąsiedztwa wejścia do Kanału Łuczańskiego, łączącego Jezioro Kisajno z Jeziorem Niegocin. Wokół basenu zatoki Tracz jeziora Kisajno rozlokowane są największe ośrodki turystyczne Giżycka, min. Centralny Ośrodek Sportu, Neptun Club, Hotel Europa, Hotel Helena z nowo powstałym portem i Tawerną, jak również inne hotele, pensjonaty i ośrodki wypoczynkowe. W promieniu 2km zlokalizowanych jest wiele innych ośrodków wypoczynkowych i pensjonatów takich jak Armator, Sailor, Ostrów Łabędzi.
Linia brzegowa zatoki Tracz Jeziora Kisajno na wysokości Strandy została przekształcona po raz pierwszy w XIX wieku w czasie budowy Kanału Łuczańskiego, następnie teren ten był wykorzystywany jako poligon artyleryjski od lat trzydziestych do lat sześćdziesiątych XX wieku. Następnie powstał ośrodek wypoczynkowo – szkoleniowy Wojska Polskiego wraz z niezbędną infrastrukturą. Południowa część tego ośrodka została sprywatyzowana i jest obecnie własnością Wnioskodawcy. Północna część nadal funkcjonuje, pozostając w posiadaniu Wojska Polskiego. Na południe i wschód od terenu inwestycji znajduje się zabudowa domków wypoczynkowych oraz hotele i pensjonaty
Krajobraz tego miejsca kształtują tereny zielone urozmaicone drzewami takich gatunków jak: dąb szypułkowy, brzoza brodawkowata, olsza czarna, jesion wyniosły. Średni wiek drzew to około 50 lat. Całość zieleni tworzy znakomite warunki do wypoczynku. Teren ten w części pokrywa się z Ostoja Północno-mazurską, która należy do obszaru Natura 2000. W promieniu 25 km od miejsca planowanej inwestycji znajdują się następujące obszary znajdujące się w na liście sieci NATURA 2000:
Umiejscowienie istniejących obiektów w województwie warmińsko-mazurskim, gmina Giżycko, obręb Antonowo pozwala na dalszy rozwój, co jest zgodne zarówno ze strategią rozwoju województwa jak i gminy
Potencjał turystyczny regionu giżyckiego wykorzystywany jest głównie w okresie letnim, co przekłada się na sezonowe ożywienie gospodarcze i związane z tym niedogodności dla mieszkańców (okresowe zatrudnienie, odpływ młodzieży do dużych ośrodków miejskich w celu uzyskania stałego zatrudnienia). Walory przyrodnicze, kulturowe i historyczne regionu pozwalają na wydłużenie sezonu turystycznego. Stworzenie bazy noclegowej dla żeglarzy, bojerowców dostępnej przez cały rok będzie uzupełnieniem oferty Strandy. Jednocześnie wpłynie to na zmniejszenie wyżej wymienionych problemów miejscowej społeczności. W Strategii Rozwoju Gminy Giżycko przykłada się bardzo dużą wagę do rozwoju sektora usług turystycznych. Jako czynnik hamujący rozwój turystyki w regionie podkreślony został fakt niskiej jakości istniejącej infrastruktury oraz sezonowość jej wykorzystania. Ten mankament skutkuje negatywnie dla mieszkańców gminy oraz podmiotów gospodarczych funkcjonujących na tym terenie. Realizacja przedmiotowego projektu będzie miała pozytywny wpływ dla całej społeczności gminy Giżycko.
Stranda – stanica wodna, składa się z kilku pomniejszych obiektów, klasyfikowanych jako infrastruktura stanicy wodnej charakterystyczna dla szlaku Wielkich Jezior Mazurskich ( miejsca noclegowe, placówka gastronomiczna oraz przystań jachtowa). Wszystkie miejsca w obiekcie muszą podlegać wspólnemu zarządowi na zasadach komercyjnych. Ośrodek szkoleniowo-wypoczynkowy — to obiekt (lub zespół obiektów) noclegowy przeznaczony i przystosowany trwale do przeprowadzania kursów, konferencji, szkoleń oraz zjazdów itp. Może być także wykorzystany do świadczenia usług wczasowych [Gaworecki 2003].
Stranda jako -stanica wodna to zespół obiektów świadczących usługi turystyczne z zakresu turystyki wodnej śródlądowej charakterystycznej dla Mazur i Szlaku Wielich Jezior , spełnia kryteria także historyczne. Powstała na bazie wojskowego ośrodka, który tak jak ośrodki wczasowe FWP-owskie czy daczowiska swoje lata świetności przeżyły w czasach PRL’u.
Na Warmii i Mazurach wznoszono po II wojnie światowej na szlaku Wielkich Jezior powały stanice wodne, które prorogowały, turystykę wodną, kursy żeglarskie, motorowodne w szczególności naukę żeglarstwa śródlądowego, związane to było z rozwojem przemysłu jachtowego. [Liżewska 2007]. Warto wspomnieć, że Giżycko, w obrębie którego znajduje się stanica wodna Stranda w okresie przed 1989 r. nosiło nazwę żeglarskiej stolicy Polski, wodnej stolicy Polski.
Charakterystyczne były stanice wodne, które przyjmowały turystów w ramach funduszu wczasów pracowniczych, często takie miejsca należały do konkretnych zakładów pracy z całej Polski. Charakterystyczny był układ funkcjonalno-przestrzenny stanicy na mazurach. Zwykle były to domki drewniane o dwuspadowym dachu bądź płaskim, z werandą przy wejściu, położone na łonie natury w pobliżu lasu i wody, port, miejsca kempingowe i gastronomiczne dla żeglarzy. Położenie obozowiska umożliwiało uprawianie sportów wodnych (kajakarstwo, żeglarstwo). W pobliżu umiejscowiony był plac zabaw, boisko, nieopodal jadłodajnia. Warto wspomnieć, że stanice wodne przed 1989 rokiem służyły jako zaplecze do szkolenia żeglarzy śródlądowy, motorowodniaków.
Region Mazur, obok Bałtyku i Bieszczad, był jednym z trzech głównych kierunków urlopowych za czasów PRL-u. Zorganizowany wypoczynek mas pracowniczych miał być jedną z najważniejszych zdobyczy realnego socjalizmu. Na przełomie lat 1946-1947 powołano do życia Fundusz Wczasów Pracowniczych (FWP), pierwszą podporządkowaną państwu organizację zajmującą się urlopami pracowników. Wypoczynek przygotowany przez władze miał służyć nie tylko regeneracji, ale też indoktrynacji. „Dzięki wczasom górnik, nauczyciel, hutnik czy włókniarz, który może nigdy w swym życiu nie widział gór, morza, ma możność poznania najpiękniejszych regionów naszego kraju. Nie ulega zaś najmniejszej wątpliwości, że przez lepsze poznanie swej ojczyzny każdy staje się lepszym, miłującym swój kraj obywatelem. Także przez wzajemne współżycie w domach wypoczynkowych, przez konieczność podporządkowania się obowiązującym w tych domach regulaminom, przez organizowane w tych domach pogadanki, wycieczki, koncerty i inne imprezy artystyczne i kulturalne przyczyniają się wczasy do podnoszenia ogólnej kultury” – głosiła uchwała Centralnej Rady Związków Zawodowych. W 1952 r. wpisano do konstytucji: „Obywatele Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej mają prawo do wypoczynku. (...) Organizacja wczasów, rozwój turystyki, uzdrowisk, urządzeń sportowych, domów kultury, klubów, świetlic, parków i innych urządzeń wypoczynkowych stwarzają możliwości zdrowego i kulturalnego wypoczynku dla coraz szerszych rzesz ludu pracującego miast i wsi” [Osęka 2013].
W tych czasach wakacje czy urlop były dla robotników czymś nieznanym. Dotąd czas wolny spędzali na pracach w gospodarstwie domowych lub na spotkaniach towarzyskich. W pierwszych latach bywało tak, że pracownicy fabryki wybierali delegata, który przyjeżdżał i osobiście sprawdzał, na czym polega tajemniczy urlop. Dopiero po jego szczęśliwym powrocie pojawiało się więcej chętnych do wyjazdu na turnus. Dla naszych ojców i matek, babć i dziadków wczasy te były okresem magicznym. Ten okres przypadał w ich najpiękniejsze lata młodości, lata, kiedy pięcioosobowa rodzina pakowała się do malucha i z całym dobytkiem wyjeżdżała na urlop – do domków, na kemping, do ośrodków wczasowych.
Kontrast między przedwojenną, a nową rzeczywistością był ogromny. Polska Kronika Filmowa z przełomu lat 40. i 50. pokazywała obrazki uśmiechniętych i opalonych ludzi pracy w eleganckich ośrodkach wczasowych np. Yacht Club w Augustowie. Byli to budowniczy i inżynierowie, urzędniczki i tkaczki uczący się pływać, wiosłować, uprawiać sporty wodne, w pełni korzystający z słońca, wody i powietrza nad mazurskimi jeziorami [Osęka 2013].
W kolejnych dekadach Funduszowi Wczasów Pracowniczych wyrosła potężna konkurencja w postaci zakładowych ośrodków wczasowych. W rekordowym 1978 r. na wczasach zorganizowanych przebywało ponad 4,5 mln Polaków, z tego blisko 4 mln w ośrodkach zakładów pracy. To zróżnicowanie prowadziło do wyłonienia się hierarchii domów wczasowych – najbardziej ekskluzywne budowano nad morzem, a ich właścicielem były zamożne huty i kopalnie. [Osęka 2013].
Pozostali, którzy nie otrzymali przydziału z Funduszu Wczasów Pracowniczych wyjeżdżali na własną rękę nad morze lub Mazury. „Parostatkiem w piękny rejs” śpiewał Krzysztof Krawczyk, a jak rejs to tylko na Mazurach. Mikołajki były wówczas najbardziej znanym kurortem mazurskim. Rządowe elity zwykły odwiedzać ośrodek wypoczynkowy o nazwie „Kormoran” w Łańsku. W zimie, jak i w lecie można tu było spotkać takie nazwiska jak: Bierut, Cyrankiewicz, Gomułka czy Gierek. W mazurskich portach bardziej majętni cumowali własne żaglówki. Większość wczasowiczów decydujących się na wyjazd nad jezioro musiało zabrać ze sobą namioty.
Wnioskodawca w swoich działaniach dąży do przywrócenia dawnej świetności wojskowej stanicy wodnej, poprzez renowację 10 domków rekreacyjnych poprzez modernizację ich wyposażenia, tak by można było z nich korzystać całorocznie przy jednoczesnym wykorzystaniu naturalnego położenia działki i dostępu do jezior, jednocześnie przedmiotem projektu jest budowa parterowego domu turysty i jego wyposażenie, który w koncepcji architektonicznej nawiązuje do zespołu stanicy wodnej, która istniała na terenie ośrodka wojskowego. Ponadto przedmiotem projektu jest zagospodarowanie terenu na cele turystyki wodnej, żeglarskiej bojerowej. Stranda oferuje kompletną usługę turystyczną dla żeglarzy śródlądowych, bazę noclegową, zaplecze gastronomiczne w postaci tawerny, rozbudowany węzeł sanitarny, zaplecza rekreacyjnego oraz szeroko rozumiane uprawianie turystyki wodnej. To wszystko na najwyższym europejskim poziomie z nawiązaniem do regionalnego dziedzictwa kulturowego w postaci odtworzonej architektury i charakteru stanicy wodnej. Jakość świadczonych usług wynika z europejskiego standardu infrastruktury Stanicy oraz wyszkolenia i doświadczenia kadry. Ten profil działalności Stanicy został ustanowiony w wyniku analizy lokalnego rynku. Głównym narzędziem marketingowym Wnioskodawcy jest strona internetowa oraz obecność na portalach turystycznych i żeglarskich oraz lokalnych mediach.
Wnioskodawca planuje rozwiniecie działalności w kierunku organizacji targów żeglarskich, kursów żeglarskich, spotkań integracyjnych, obsługi grup zorganizowanych, do czego ma się przyczynić całoroczna infrastruktura. Wnioskodawca podpisał umowę z Urzędem Marszałkowskim Województwa Warmińsko – Mazurskiego na modernizację zespołu domków rekreacyjnych o funkcji turystycznej w technologii konstrukcji drewnianej, szkieletowej z dachami płaskimi pokrytymi gontem bitumicznym, obiekty wyposażone będą w wewnętrzne instalacje energii elektrycznej, ogrzewania i kanalizację, tym samym zasadne jest ich stosowne wyposażenie zmodernizowanych domów rekreacyjnych w ramach odtworzenia gospodarczego dziedzictwa regionu. Istniejąca w chwili obecnej infrastruktura Strandy wraz z przedmiotową inwestycja umożliwi profesjonalną obsługę turystyczną. Przedmiotowy projekt również będzie przyczyniał się do realizacji polityk horyzontalnych UE w zakresie budowy społeczeństwa informatycznego, ochrony środowiska, równości kobiet i mężczyzn oraz osób niepełnosprawnych.
Na stronie stranda.pl używamy cookies i podobnych technologii m.in. w celach: świadczenia usług, reklamy, statystyk. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień Twojej przeglądarki oznacza, że będą one umieszczane w Twoim urządzeniu końcowym. Pamiętaj, że zawsze możesz zmienić te ustawienia. Szczegóły znajdziesz w Polityce Prywatności.
